Wygraliśmy sprawę o odszkodowanie za upadek na oblodzonym, ośnieżonym parkingu osiedlowym.
Co się stało?
W dniu 27 marca 2013 roku, około godziny 545, nasza Klientka wyszła z budynku położonego na osiedlu w miejscowości Ostrowiec Świętokrzyski, w którym mieszkała i udała się na parking do samochodu. Na skutek poślizgnięcia się na oblodzonej i pokrytej warstwą śniegu nawierzchni parkingu, utraciła równowagę i przewróciła się. Bezpośrednio po wypadku Poszkodowana została przewieziona do szpitala. Podczas pobytu w szpitalu stwierdzono u niej wieloodłamowe złamanie podudzia lewego z przemieszczeniem odłamów. Założono na lewą kończynę dolną wyciąg bezpośredni szkieletowy za piętę, którego celem było uzyskanie prawidłowego ustawienia odłamów. Następnie wykonano zabieg operacyjny polegający na otwartej repozycji złamania z zespoleniem kości piszczelowej śrubą oraz założeniem zespolenia zewnętrznego. Dalsze leczenie polegało na unieruchomieniu lewej kończyny dolnej w opatrunku gipsowym udowym przez okres 6 tygodni oraz wizytami kontrolnymi w poradni urazowo –ortopedycznej. W dniu 24 czerwca 2014 roku zespolenie zewnętrzne zostało usunięte po uzyskaniu pełnego zrostu kostnego, który trwał przez okres półtora roku. Leczenie uszkodzonej kończyny trwało bardzo długo z powodu złego zrastania się kości oraz gojenia otwartych ran. Wokół otworów w skórze, przez które wprowadzono zespolenie zewnętrzne, okresowo pojawiały się stany zapalne oraz blizny po dokonanych zabiegach. Uwolnienie kończyny ze wszystkich unieruchomień i wdrożenie rehabilitacji ruchowej trwało ponad rok.
Z powodu pogorszenia stanu psychicznego Poszkodowana podjęła także leczenie psychiatryczne. Przez okres około półtora roku po wypadku cierpiała na zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia lękowe, przejawiające się zmiana ilościową i jakościową w obszarze emocjonalnym w stosunku do stanu sprzed wypadku. Z powodu bólu i ograniczeń przy wykonywaniu codziennych czynności powódka przechodziła stany obniżonego nastroju, towarzyszyło jej poczucie bezradności, smutek, lęk o własne zdrowie.
W wyniku wypadku na oblodzonym, ośnieżonym parkingu osiedlowym nasz Klientka doznała złamania wieloodłamowego kości podudzia lewego, co skutkowało trwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 7%. Następstwa urazu kończyny dolnej skutkowały i skutkują dolegliwościami bólowymi oraz upośledzeniem ruchomości kończyny dolnej lewej. Ponadto, w zakresie skóry podudzia lewego, po stronie wyprostnej nad kostką zewnętrzną stawu skokowego Poszkodowana posiada szpecącą bliznę o długości około 20 na 1,5 cm z obecnością przeczulicy oraz w obrębie skóry podudzia lewego od strony części przyśrodkowej nad kostką stawu skokowego posiada ona sześć okrągłych blizn, w miejscu obecności śrub zespalających złamanie, o średnicy centymetra każda. Z powodu stwierdzonych zmian skórnych w postaci blizn powódka doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 2%. Poszkodowana nie powróciła do pełnej sprawności sprzed wypadku, a następstwem urazów są ograniczenie ruchomości stawu skokowego lewego, bóle w obrębie podudzia lewego związane ze zmianami pogody oraz po dłuższym obciążaniu kończyny lewej dolnej oraz szpecąca trwała blizna troficzna podudzia lewej kończyny dolnej w okolicy powyżej kostki bocznej zewnętrznej, a także sześć blizn okrągłych w obrębie kostki przyśrodkowej
Kto odpowiada za upadek na nieodśnieżonym parkingu?
Podmiotem odpowiedzialnym za zimowe utrzymanie miejsca wypadku była Gmina Ostrowiec Świętokrzyski, a jej ubezpieczycielem PZU S.A. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel odmówił jednak wypłaty odszkodowania. Z tego względu, sprawę musieliśmy skierować do sądu. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w wyroku z dnia 20 czerwca 2018 r. przyznał nam rację i zasądził odszkodowanie na rzecz naszej Klientki (sygn. akt I C 1221/15). Jak wskazał Sąd, punktem wyjścia do rozważań nad rozstrzygnięciem zagadnienia odpowiedzialności strony pozwanej za skutki przedmiotowego zdarzenia jest przepis art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym w brzmieniu z daty zdarzenia, tj. 26 sierpnia 2013 roku (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 594 z późn. zm.). Powoływany przepis art. 7 ustawy stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują, między innymi, sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości, organizacji urządzeń sanitarnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 roku, poz. 1289 z późn. zm.; zwanej dalej jako ustawa o utrzymaniu czystości), w szczególności art. 3 i 5 ustawy utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. Przepis art. 3 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości stanowi, że utrzymywanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy, co – zgodnie z ust. 2 pkt 1 i 11 tego przepisu – oznacza, iż gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą warunki do wykonywania prac związanych z utrzymaniem czystości i porządku na terenie gminy lub zapewniają wykonanie tych prac przez tworzenie odpowiednich jednostek organizacyjnych, zapobiegają zanieczyszczaniu ulic, placów i terenów otwartych, w szczególności przez zbieranie i pozbywanie się, błota, śniegu, lodu oraz innych zanieczyszczeń uprzątniętych z chodników przez właścicieli nieruchomości oraz odpadów zgromadzonych w przeznaczonych do tego celu pojemnikach ustawionych na chodniku.
W oparciu o powołane przepisy można wyprowadzić wniosek, że plac (parking) osiedlowy stanowi teren użyteczności publicznej na terenie gminy, za którego stan i utrzymanie odpowiada gmina, zaś nadzór nad wykonywaniem tych obowiązków wykonuje burmistrz, co jest zgodne z przepisem art. 5 ust. 5 ustawy o utrzymaniu czystości. Ustawodawca przewidział obowiązek utrzymywania czystości na terenie administrowanym przez gminę w takim zakresie, w jakim nie został on nałożony na inne podmioty oraz powierzył gminie sprawowanie za pośrednictwem burmistrza (wójta, prezydenta miasta) nadzoru na realizacją obowiązków wynikających z tej ustawy.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zauważyć należy, że odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązku zapewnienia utrzymania właściwego stanu nawierzchni parkingu w okresie zimowym ponosiła Gmina Ostrowiec Świętokrzyski.
Zgodnie z przepisem art. 416 k.c. gmina, jako osoba prawna, jest obowiązana do naprawienia szkody wyrządzonej z winy jej organu. Podkreślić jednak należy, że gmina stanowiąca wspólnotę samorządową i obejmująca określone terytorium, obowiązana jest działać dla dobra tworzącej ją wspólnoty. Zgodnie ze wskazanymi wyżej obowiązkami przewidzianymi w ustawie o samorządzie gminnym oraz ustawie dotyczącej utrzymania porządku i czystości, to na gminie jako jednostce samorządu terytorialnego ciąży szczególny obowiązek zapewnienia jej mieszkańcom bezpieczeństwa, w tym między innymi poprzez dbałość o stan parkingu i utrzymanie go w należytym stanie. Gmina wyposażona jest bowiem w odpowiednie instrumenty, przy pomocy których realizuje swoje zadania.
Wysokość odszkodowania za upadek na nieodśnieżonym parkingu
Jak chodzi natomiast o wysokość zadośćuczynienia, to w ocenie Sądu mając na względzie rozmiar doznanej przez Poszkodowaną krzywdy, długotrwałe leczenie i rehabilitację, konieczność poddania się operacji oraz korzystania z pomocy innych osób, a także trwały uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości łącznie 9%, odpowiednią kwotą zadośćuczynienia za upadek na oblodzonym, ośnieżonym parkingu osiedlowym jest suma 50.000 zł.
Wyrok Sądu Rejonowego w zakresie wysokości zasądzonego odszkodowania został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w Warszawie (wyrok z dnia 27.02.2020 r., sygn. akt V Ca 395/19) i jest prawomocny.