Odszkodowanie za błąd medyczny — uszkodzenie nerwów krtaniowych wstecznych podczas zabiegu usuwania tarczycy
Sąd Apelacyjny w Warszawie (sygn. I ACa 412/20) uwzględnił naszą apelację i zasądził na rzecz naszej Klientki łączną kwotę 200.000 zł zadośćuczynienia za krzywdę będącą następstwem błędu popełnionego przez lekarzy podczas operacji usuwania tarczycy. Wcześniej Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił należną powódce sumę zadośćuczynienia na 120.000 zł.
Podczas konsultacji lekarskiej rozpoznano u naszej Klientki wole guzowate, w związku z czym skierowano pacjentkę do leczenia specjalistycznego w oddziale chirurgicznym. Koniecznym okazało się przeprowadzenie operacji usunięcia tarczycy. Po wykonaniu zabiegu, w trakcie wybudzania i ekstubacji, pojawiły się u powódki objawy ostrej niewydolności oddechowej. Pacjentkę ponownie zaintubowano i przekazano na OIOM. Po kolejnej nieudanej ekstubacji, podczas której pacjentka zaczęła się dusić, wykonano u niej tracheostomię. Zdiagnozowano wówczas porażenie obu nerwów krtaniowych wstecznych, do którego doszło podczas zabiegu usuwania tarczycy. W dalszym toku leczenia powódka była wielokrotnie hospitalizowana i przebyła kilka operacji, mających na celu przywrócenie możliwości poprawnego oddychania. Do dnia dzisiejszego pacjentka pozostaje pod opieką pulmunologa, laryngologa, neurologa oraz logopedy.
Nasza Klientka wystąpiła o odszkodowanie za błąd medyczny do ubezpieczyciela OC szpitala (PZU S.A.). Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania wskazując, że w sprawie nie doszło do błędu, a jedynie do powikłania wpisanego w ryzyko zabiegu usunięcia tarczycy, które było niezawinione i za które szpital nie może ponosić odpowiedzialności cywilnej. Sprawa trafiła na drogę sądową.
Kluczowa dla rozstrzygnięcia sprawy okazała się opinia biegłego sądowego specjalisty chirurga. Biegły chirurg wykluczył, aby uszkodzenie nerwów krtaniowych wstecznych mogło mieć charakter niezawinionego powikłania – brak było przesłanek wskazujących na nadzwyczajne trudności podczas zabiegu, nie występowały anomalie anatomiczne, powódka nie przechodziła także innych operacji gardła lub tarczycy wcześniej. Jeśli zatem nie istniały okoliczności zwiększające ryzyko przypadkowego uszkodzenia nerwu, to przyczyny jego naruszenia należy, zdaniem biegłego, upatrywać w nieostrożnym działaniu lekarza wykonującego zabieg. Sąd Okręgowy uznał, że tego typu wnioskowanie o charakterze redukcyjnym (tzn. eliminacja pozostałych możliwych przyczyn niepowodzenia w leczeniu), jest dozwolone w procesach medycznych, w których bardzo często nie da się ustalić w sposób pewny, że to właśnie błąd lub nieostrożność lekarza były bezpośrednią przyczyną szkody na zdrowiu pacjenta.
Jako odpowiednią kwotę zadośćuczynienia należną powódce za uszkodzenie nerwów krtaniowych wstecznych Sąd Okręgowy uznał kwotę 120.000 zł. Na skutek naszej apelacji Sąd Apelacyjny w Warszawie podniósł ją następnie do 200.000 zł. Sąd wziął pod uwagę fakt, że popełniony przez lekarza błąd skutkował dla powódki m.in. koniecznością wielokrotnych hospitalizacji, kilku operacji oraz ciągłą świadomością zagrożenia życia związaną z poważnymi trudnościami w oddychaniu (wynikającymi ze zwężenia krtani). Równie ważne były dla Sądu dalsze, nieodwracalne skutki błędu, w tym konieczność unikania wysiłku fizycznego, utrzymywanie się zaburzeń głosu powódki czy ograniczenie możliwości spokojnego snu. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie jest prawomocny.
Eventum — Twoja pomoc w walce o odszkodowanie za błędy medyczne
Jak wskazuje powyższe mamy ogromne doświadczenie w prowadzeniu postępowań sądowych związanych z dochodzeniem odszkodowań za błędy medyczne. Jeżeli potrzebujesz tego rodzaju wsparcia — skontaktuj się z nami!